Hayat okadar zor ve acımasız ki bazen dayanacak gücüm kalmıyor sadece BTS i izleyince,dinleyince mutlu oluyorum ama onlarda biz den çok uzakta bazen bir çıkmazın içindeymiş im gibi hissediyorum gece sokak lambasının altında titreyen masum bir çocuk gibi…
Ahh benim icimdeki cocukta oyle yalniz terk edilmis sefil hissediyor kendini ama ne kadar daha 17 yasinda biri olsam da onun ebeveyni benim onu ayakta tutcak onu mutlu hissetiricek tek kisi benim neyse bazen boyle hissediyor insan bir cikmazda hicbir sey yolunda degil ama bir sekilde bunlarda gecip gidiyor bazen sorunlarini atlatamadiginda veya acilarin dinmediginde bunlarda gecicek eninde sonunda bunlari da atlaticam de her zaman kendine ve buna inandir emin ol zaman herseyin ilacidir
Bts bizim yanimizda degil ama kalbimizde aklimizda olmasi bile onlari yanimizda hissettirmez mi sence
Evet yanımızda hissettiriyor ve zaten bir tek onlara tutunuyorum
O çocuğun içinde yatan kahramana haksızlık ediyorsun, hayat onun için o kadar da zor değil üstesinden gelebilir. Yeterince güçlü birisi ve bunun farkına varması gerek…???
O direndikçe herşey üstüne geliyor
Kim önce pes ederse o kaybeder, onlar bize ne kadar gelirse biz daha fazlasıyla karşılık verelim pes eden taraf olmak bize yakışmaz, ucunda kaybetmek olsa bile denemeye değer
Motivasyon için gerçekten teşekkür ederim ??
Ne demek, rica ederim. Yalnız değilsin ??
BTS yanımızda değil ama onların varlığı beni ayakta tutuyor